به نقل از «فرارو»

درمان میگرن با تزریق بوتاکس

تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۸۸۶۴۳

درمان سردرد با بوتاکس امروزه به لطف پیشرفت‌هایی که در زمینه پزشک داشته‌ایم، امکان پذیر است؛ معمولا افرادی که سردرد میگرنی دارند از درمان آن ناامید هستند.

حتی از این روش درمانی نیز می‌توانید برای پیشگیری سردرد میگرنی استفاده کنید. قطعا برای هر فردی که علائم این نوع سردرد را تجربه کرده باشد، پیشگیری بسیار مهم است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما نکته مهمی‌ که باید در خصوص تزریق بوتاکس برای درمان میگرن در نظر داشته باشید، این است که باید تنها توسط متخصص فوق تخصص مغز و اعصاب درمان را انجام دهید.

این روش استفاده از تزریق بوتاکس با روش‌های زیبایی متفاوت است و تنها باید در نقاط خاصی از سر یا حتی گردن تزریق شود، در غیر این صورت می‌تواند عواقب جدی داشته باشد.

 آشنایی بیشتر با بوتاکس

قبل از هر چیز بهتر است بیشتر در خصوص کارایی این روش درمانی بدانید. بوتاکس نوروتوکسین است، در واقع سمی‌ که توسط باکتری به نام کلستریدیوم بوتولینوم ساخته می‌شود.

اگر این باکتری را در غذای فاسد بخورید، منجر به واکنش خطرناکی به نام بوتولیسم می‌شود؛ چراکه سیگنال عصبی را مسدود کرده و باعث فلج عضلانی خواهد شد.

همانطور که خوب می‌دانید طی سال‌های اخیر ما تزریق بوتاکس را تنها برای زیبایی می‌شناختیم؛ اما امروزه به آن پی برده‌اند که می‌تواند به عنوان جنبه درمانی جهت درمان میگرن با تزریق بوتاکس نیز مورد استفاده قرار گیرد.

حتی برای افرادی که به دلیل بیماری عصبی مانند فلج مغزی دچار تیک و اسپاسم هستند، روشی کمک کننده است. کشف بوتاکس برای درمان سردرد میگرنی به اینگونه بود افرادی که دچار سردرد مزمن میگرنی بودند برای درمان چین و چروک تزریق بوتاکس را انجام داده بودند، پس از مدت کمی‌ متوجه درمان و تسکین سردردهای مزمن خود شده بودند.

آیا درمان میگرن با تزریق بوتاکس امکان پذیر است

نتیجه تحقیقاتی که در خصوص تزریق بوتاکس انجام شده بود، نشان داد افرادی که به هدف تسکین سردرد تزریق کرده بودند، متوجه کاهش تعداد دفعات سردرد و همچنین شدت آن شده بودند. همچنین هر ماه تسکین بیشتری از سردرد را تجربه کردند. 

در مطالعه دیگری که در این خصوص انجام گرفت نشان داد افرادی که در دو نوبت بوتاکس را تزریق کرده بودند، تعداد روزهایی که در هر ماه سردرد داشتند، به نصف کاهش یافته بود.

پس از پنجمین دوره درمان این میزان تسکین به 70 درصد رسیده بود. پزشکان به این نتیجه رسیده‌اند که بوتاکس برای سردردهای میگرنی موثر است؛ زیرا انتقال دهنده‌های عصبی را که سیگنال‌های درد را از مغز حمل می‌کند، مسدود خواهد کرد. بوتاکس مانند سدی در این مسیر قرار دارد.

در واقع مواد شیمیایی را قبل از رسیدن به انتهای عصب اطراف سر و گردن متوقف خواهد کرد که می‌تواند بهترین روش درمانی برای افرادی که دچار سردرد میگرن مزمن شده‌اند، باشد.

طی چه مدت باید درمان میگرن با تزریق بوتاکس را انجام داد

باید هر 12 هفته یکبار چندین‌بار تزریق بوتاکس را در اطراف سر و گردن بزنید تا سردردهای میگرنی هر سری کمتر شود و از بروز سردرد جلوگیری می‌شود.

اگر تنها در یک نقطه خاصی درد داشته باشید، ممکن است پزشک تعداد دفعات بیشتری را برای تزریق لازم بداند. پس از تزریق بوتاکس نتایج را 2 تا 3 هفته پس از شروع اولین اقدامات درمانی شاهد خواهید بود.

حتما برای اطلاع دقیق از تعداد دفعات مورد نیاز برای تزریق به صورت حضوری به پزشک مراجعه کنید تا بررسی‌های لازم را انجام دهد و تعداد دفعات مورد نیاز را به شما بازگو کند.

آیا درمان میگرن با تزریق بوتاکس عوارضی دارد

گاهی برای برخی از افراد ممنوعیت‌هایی وجود دارد که در صورت عدم رعایت، می‌تواند عوارضی را برای آنها ایجاد کند. به طور مثال خانم‌های باردار، خانم‌های شیرده و همچنین افرادی که به پروتئین‌های موجود در شیر گاو حساسیت دارند، باید از تزریق بوتاکس برای درمان میگرن خودداری کنند.

در صورتی که به تشخیص متخصص مغز و اعصاب تزریق بوتاکس برای درمان میگرن تجویز شده باشد، روش درمانی ایمنی است؛ اما با این حال عوارض احتمالی وجود دارد که خطرناک نیست.

ممکن است برخی از افراد در محل تزریق، درد، کبودی یا تورم داشته باشند. سایر عوارض جانبی احتمالی به شرح زیر است:

خشکی یا آبریزش چشم افتادگی پلک، ابرو و کنار دهان علائم آنفولانزا چه افرادی می‌توانند درمان میگرن با تزریق بوتاکس را داشته باشند

FDA این روش درمانی را برای افراد بالای 18 سال تایید کرده است و نباید افراد کمتر این سن و سال انجام دهند. با این حال برخی از پزشکان ممکن است برای افراد کمتر از 18 سال تجویز کنند.

معمولا تزریق بوتاکس برای درمان میگرن بیشتر برای افراد بزرگسالی که بیش از 15 روز در ماه دچار سردرد میگرنی می‌شوند، انجام می‌گیرد. 

این روش معمولا به افرادی که کمتر از 14 روز در ماه اینگونه سردردها را تجربه می‌کنند، توصیه نمی‌شود، با این حال برای بررسی دقیق‌تر و راهکار درمانی مناسب، توصیه می‌شود به متخصص مغز و اعصاب در سعادت آباد مراجعه کنید.

منبع: فرارو

کلیدواژه: درمان میگرن با بوتاکس درمان سردرد با بوتاکس تزریق بوتاکس برای میگرن تزریق بوتاکس برای سردرد تزریق بوتاکس برای درمان میگرن درمان میگرن با تزریق بوتاکس تزریق بوتاکس سردرد میگرنی سردرد میگرن تعداد دفعات برای افراد روش درمانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۸۸۶۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چه افرادی امام صادق(ع) را شهید کردند؟

امروز، شنبه -۱۵ اردیبهشت- مصادف با ۲۵ شوال و سالروز شهادت امام جعفر صادق (ع) است؛ امامی که به شیخ الائمه و رئیس مذهب شیعه شناخته می‌شود و سال‌ها به تربیت شاگردانی پرداخت که جهانیان از علم دانشمندان اسلامی انگشت به دهان ماندند.

این روز‌ها که زائران بیت الله الحرام پس از ۹ سال انتظار برای به جا آوردن عمره مفرده عازم مکه شده اند، در مدینه خدمت پیامبر اکرم (ص) رسیده و در حرم بقیع به زیارت حضرت صادق (ع) و ائمه بقیع می‌روند. در زیارت امین الله که برای امامان معصوم وارد شده، از خدا می‌خواهیم که ما را عاشق برگزیده دوستانش یعنی ائمه قرار دهد و در ادامه از پروردگار می‌خواهیم ما را از اخلاق دشمنانش دور بدارد و در برخی زیارتنامه‌ها به امام عرض می‌کنیم که «من با کسی در صلح و آرامشم که با شما از در دوستی و سلامت درآید و با هر کسی در جنگ و دشمنی هستم که با شما در جنگ است»؛ به ویژه کسانی که کمر به قتل شما بسته اند.

در برخی روایات نیز به نقل از ائمه معصومین آمده که «ما منا الا مقتول او مسموم.» هر یک از ائمه به شهادت رسیدند و هیچکدام به مرگ طبیعی از دنیا نرفتند. اگر در مظلومیت امام صادق (ع) اشک می‌ریزیم و در شهادت آن حضرت گریه می‌کنیم، باید بدانیم چه کسانی آن حضرت را به شهادت رساندند و چه ویژگی‌هایی داشتند تا تکلیف خود را با آنان مشخص و صف خود را از آنان جدا کنیم.

آغاز امامت امام صادق (ع) با حکومت هشام پسر عبدالملک و پایان آن با دوازدهمین سال از حکومت ابوجعفر منصور (المنصور بالله) مشهور به دوانیقی مصادف بوده است. در واقع آن حضرت از آغاز ولادت تا هنگام شهادت، حکومت جائرانه ۱۰ نفر از امویان به نام‌های عبدالملک پسر مروان، ولید پسر عبدالملک (ولید اول)، سلیمان پسر عبدالملک، عمر پسر عبدالعزیز، یزید پسر عبدالملک (یزید دوم)، هشام پسر عبدالملک، ولید پسر یزید (ولید دوم)، یزید پسر ولید (یزید سوم)، ابراهیم پسر ولید و مروان پسر محمد و دو تن از عباسیان یعنی سفاح و منصور را تحمل کردند.

اگرچه دومین خلیفه عباسی از نوادگان عباس بن عبدالمطلب بود و ساخت شهر بغداد به دستور او انجام گرفت ولی نباید فراموش کنیم که در دوره خلافت او، قیام‌های متعددی از جمله قیام نفس زکیه رخ داد و به دستور او بسیاری از سادات حسنی زندانی شده و به شهادت رسیدند و در نهایت امام صادق (ع) به دستور او به شهادت رسید.

حجت الاسلام مهدی پیشوایی که در دوران کرونا دار فانی را وداع گفت، در کتاب سیره پیشوایان نوشت: ابوجعفر منصور از تحرک و فعالیت سیاسی امام صادق (ع) سخت نگران بود. محبوبیت عمومی و عظمت علمی امام بر بیم و نگرانی او می‌افزود. به همین جهت هر از چندی به بهانه‌ای امام را به عراق احضار می‌کرد و نقشه قتل او را می‌کشید ولی هر بار به نحوی خطر از وجود مقدس امام برطرف می‌شد. منصور شیعیان را در مدینه به شدت تحت کنترل و مراقبت قرار داده بود، به طوری که در مدینه جاسوسانی داشت که کسانی را که با شیعیان امام صادق رفت وآمد داشتند، گردن می‌زدند.

این پژوهشگر تاریخ اسلام افزود: امام، یاران خود را از نزدیکی و همکاری با دربار خلافت باز می‌داشت. روزی یکی از یاران امام پرسید «برخی از ما شیعیان گاهی دچار تنگ دستی و سختی معیشت می‌گردد و به او پیشنهاد می‌شود که برای این‌ها (بنی عباس) خانه بسازد، نهر بکند (و اجرت بگیرد)، این کار از نظر شما چگونه است؟» امام فرمود «من دوست ندارم که برای آن‌ها (بنی عباس) گرهی بزنم یا درِ مشکی را ببندم، هرچند در برابر آن پول بسیاری بدهند. زیرا کسانی که به ستمگران کمک کنند، در روز قیامت در سراپرده‌ای از آتش قرار داده می‌شوند تا خدا میان بندگان حکم کند».

پیشوایی افزود: امام، شیعیان را از ارجاع مرافعه به قُضات دستگاه بنی عباس نهی می‌کرد و احکام صادر شده از محکمه آن‌ها را شرعاً لازم الإجرا نمی‌شمرد. امام هم چنین به فقیهان و محدثان هشدار می‌داد که به دستگاه حکومت وابسته نشوند ومی فرمود: فقیهان اُمَنای پیامبرانند، اگر دیدید به سلاطین روی آوردند (و با ستمکاران دمساز و همکار شدند) به آنان بدگمان شوید واطمینان نداشته باشید.

امام صادق (ع) همواره از منصور دوانیقی دوری می‌گزید و استاد پیشوایی با اشاره به یک روایت در این زمینه نوشت: روزی منصور به امام صادق (ع) نوشت «چرا مانند دیگران نزد ما نمی‌آیی؟» امام در پاسخ نوشت «ما (از لحاظ دنیوی) چیزی نداریم که برای آن از تو بیمناک باشیم و تو نیز از جهات اُخروی چیزی نداری که به خاطر آن به تو امیدوار شویم. تو نه دارای نعمتی هستی که بیاییم به خاطر آن به تو تبریک بگوییم و نه خود را در بلا و مصیبت می‌بینی که بیاییم به تو تسلیت دهیم، پس چرا نزد تو بیاییم؟!» منصور نوشت «بیایید ما را نصیحت کنید» که امام پاسخ داد «اگر کسی اهل دنیا باشد، تو را نصیحت نمی‌کند و اگر هم اهل آخرت باشد، نزد تو نمی‌آید!»

استاد شهید مرتضی مطهری در کتاب سیری در سیره ائمه اطهار (ع) درباره احضار امام ششم (ع) به مرکز خلافت نوشت: منصور گاهی با امام صادق (ع) سخت می‌گرفت و گاهی آسان. ظاهرا هیچ وقت حضرت را به زندان نبرد ولی خیلی از اوقات ایشان را تحت‌نظر قرار می‌داد. یک دفعه ظاهرا دو سال حضرت را در کوفه تحت‌نظر قرار داد و چندین بار امام را احضار کرد و فحاشی و هتاکی نمود که «می‌کشمت، گردنت را می‌زنم؛ تو علیه من تبلیغ می‌کنی و مردم را بر علیه من می‌شورانی...».

عبداللّه بن فضل بن ربیع از پدرش (وزیر دوره عباسی) نقل کرده است: منصور، در سال ۱۴۷ سفر حج کرد و بعد به مدینه رفت و به ربیع گفت «کسی را به دنبال جعفر بن محمّد بفرست تا او را با رنج و عذاب نزد ما بیاورد. خدا مرا بکشد، اگر من او را نکشم!» ربیع چنان وانمود کرد که فراموش کرده است. دوباره منصور تکرار کرد و ربیع هم باز خود را به غفلت زد. این بار منصور نامه تندی به ربیع نوشت و به او پرخاش کرد و فرمان داد که کسی را بفرستد تا جعفر بن محمّد را بیاورد.

زمانی که امام صادق (ع) وارد شد، منصور شروع به تهدید آن حضرت کرد و سخنان درشت به زبان آورد و گفت «ای دشمن خدا! مردم عراق تو را رهبر خود دانسته و زکات مالشان را برای تو می‌فرستند و تو از سلطنت من سرپیچی می‌کنی و در پی آشوب و غائله هستی، خدا مرا بکشد که اگر من تو را نکشم!»

زمام داران بنی امیه می‌کوشیدند تا به هر شکلی مردم را از مکتب اهل بیت (ع) دور نگه داشته، میان آنان و پیشوایان بزرگ اسلام فاصله ایجاد کنند و به این منظور مردم را به مفتیان وابسته به حکومت وقت یا حداقل فقیهان سازشکار و بی ضرر رجوع می‌دادند. زمام داران عباسی نیز با آن که در آغاز کار، شعار طرفداری و حمایت از بنی هاشم را دستاویز رسیدن به اهداف خویش قرار داده بودند ولی پس از آن که جای پای خود را محکم کردند، همین برنامه را در پیش گرفتند.

خلفای عباسی همانند امویان، پیشوایان بزرگ خاندان نبوت را که جاذبه معنوی و مکتب حیات بخش آنان مردم را شیفته و مجذوب خود ساخته و به آنان بیداری وتحرک می‌بخشید، برای حکومت خود کانون خطر تلقی می‌کردند و از این رو کوشش می‌کردند به هر وسیله‌ای که ممکن است، آنان را در انزوا قرار دهند که این موضوع، در زمان امام صادق (ع) بیش از هر زمان دیگری به چشم می‌خورد.

در عصر امام ششم حکومت‌های وقت به طور آشکارا تلاش می‌کردند تا افرادی را که خود مدتی شاگرد مکتب آن حضرت بودند، در برابر مکتب امام بر مسند فتوا و فقاهت نشانده و مرجع مردم معرفی کنند، چنان که ابن ابی ذئب و مالک بن انس را بر مسند فتوا نشاندند.

منصور ملعون پس از به شهادت رساندن حضرت صادق (ع) تصمیم گرفت تا جانشین آن حضرت را نیز به قتل برساند و لذا وقتی توسط محمد بن سلیمان، فرماندار مدینه از شهادت امام صادق (ع) آگاه شد، طی نامه‌ای به وی نوشت «اگر جعفر بن محمد شخصی را جانشین خود قرار داده، او را احضار کن و گردنش را بزن!» طولی نکشید که گزارش فرماندار مدینه به این مضمون به بغداد رسید که «جعفر بن محمد ضمن وصیتنامه رسمی خود، پنج نفر را به عنوان وصی خود برگزیده که عبارتند از خلیفه وقت، منصور دوانیقی! محمد بن سلیمان یعنی فرماندار مدینه و خود گزارش دهنده! عبدالله بن جعفر بن محمد که برادر بزرگ امام کاظم (ع) بود، موسی بن جعفر (ع) و حمیده همسر آن حضرت».

فرماندار در ذیل نامه کسب تکلیف کرده بود که کدام یک از این افراد را باید به قتل برساند و منصور که هرگز تصور نمی‌کرد با چنین وضعی روبرو شود، فوق العاده خشمگین شد و فریاد زد «این‌ها را نمی‌شود کشت!» این وصیت نامه امام صادق (ع) یک حرکت سیاسی بود. زیرا آن حضرت از قبل امام بعدی و جانشین واقعی خود یعنی امام کاظم (ع) را به شیعیان خاص و خاندان علوی معرفی کرده بود ولی از آنجا که از نقشه‌های شوم و خطرناک منصور آگاهی داشت، برای حفظ جان پیشوای هفتم چنین وصیتی کرده بود.

منبع: ایرنا

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی